De Welsh Cawl Spoon is een elegante houten eetlepel uit Wales die gebruikt wordt voor het eten van Cawl (uitgesproken als kauwl) ; het nationale gerecht van Wales. Dit gerecht verwijst naar een stevige soep, die in het Welsh cawl Cymreig wordt genoemd. De ingrediënten voor de cawl kunnen variëren, maar de meest voorkomende recepten zijn met lams- of rundvlees waaraan prei, aardappelen, koolraap, wortelen en andere seizoensgroenten worden toegevoegd. De Cawl wordt vooral in de wintermaanden gegeten. Het heeft wel iets weg van een Irish stew.
De Cawl spoon heeft een lang slanke steel en een kleine ronde tot licht ovale ondiepe lepelkom. Er zit een klein knikje waar de steel overgaat in de lepelkom zodat er zonder te morsen in de soepkom geschept kan worden.
In een traditioneel Welsh huis hing in de keuken een houten lepelrek aan de muur waar alle Cawl spoons netjes bij elkaar hingen. Ieder lid van het gezin had zijn eigen lepel met persoonlijke lepellengte en lepelformaat. Het lepelrek is als het ware een besteklade aan de muur. Na het eten werden de lepels afgespoeld met water en in het lepelrek te drogen gehangen. Door de slanke steel van de lepel kunnen er zo veel lepels dicht bij elkaar gehangen worden; de gezinnen waren in die tijd groot.
De Cawl spoon heeft een lang slanke steel en een kleine ronde tot licht ovale ondiepe lepelkom. Er zit een klein knikje waar de steel overgaat in de lepelkom zodat er zonder te morsen in de soepkom geschept kan worden.
In een traditioneel Welsh huis hing in de keuken een houten lepelrek aan de muur waar alle Cawl spoons netjes bij elkaar hingen. Ieder lid van het gezin had zijn eigen lepel met persoonlijke lepellengte en lepelformaat. Het lepelrek is als het ware een besteklade aan de muur. Na het eten werden de lepels afgespoeld met water en in het lepelrek te drogen gehangen. Door de slanke steel van de lepel kunnen er zo veel lepels dicht bij elkaar gehangen worden; de gezinnen waren in die tijd groot.
In vroegere tijden maakte de lokale lepelsnijder zo zijn ronde in de streek. Zo’n ronde duurde ca. 3 maanden, dan had hij alle dorpjes en boerderijen in zijn streek bezocht en begon hij vervolgens aan een nieuwe ronde. Bij een nieuw bezoek aan dorp of boerderij ging de oude Cawl spoon op het vuur en kreeg ieder gezinslid weer een vers gesneden lepel. Traditioneel werd de lepel uit plataan gesneden, een stevige en duurzame houtsoort die je vaak tegenkomt in Wales. Naarmate het plataanhout ouder wordt kleurt het donkerder tot bijna een mokkabruin.
Tegenwoordig zijn er voor deze oude Welsh Cawl spoons serieuze lepelverzamelaars die een serieuze prijs betalen voor een origineel 19e eeuws exemplaar, al helemaal wanneer ze in zo’n origineel lepelrek hangen.
In het Eemlepel lepelboek zal de Cawl spoon zeker niet ontbreken. Ondanks zijn eenvoudige vorm is deze lepel best een fijne handzame eetlepel. Ik heb 2 werktekeningen van deze lepel gemaakt met vorm en afmetingen. Deze werktekeningen kun je hieronder gratis te downloaden.
Download de werktekening Welsh Cawl Spoon – V1 in pdf formaat
Download de werktekening Welsh Cawl Spoon – V2 in pdf formaat